Soju (소주), Güney Kore’nin en sevilen ve en çok tüketilen alkollü içeceğidir, “Ulusal İçecek” olarak kabul edilir, öyküsü Güney Kore medeniyeti kadar eski, sahip olduğu karakteristik yeşil şişe ambalajıyla berrak ve renksiz damıtılmış bir içecektir. Bakkalların veya yerel süpermarketlerin raflarında görebilirsiniz.
Bununla birlikte, kitlelerin en sevdiği ateş suyu Güney Kore’ye özgü değil, Goryeo Hanedanlığı döneminde 13. yüzyılın başlarında Moğol istilacıları tarafından getirildi. Soju aslında Arabistan’da “araq” olarak bilinen ve Kore’ye gelmeden önce Moğollardan geçtiği için savaş yoluyla yayıldı diyebilirsiniz. . Tarih kaynaklarına göre Cengiz Kahn(Cengiz Han), Arap Araq’ı Moğolistan’a tanıttı ve ardından torunu Yuan Hanedanlığı’nın ilk imparatoru Kublai Khan(Kubilay Han)’ı Kore’ye getirdi.
Geleneksel Soju’nun ana malzemeleri pirinç ve buğdaydır ve bir damıtma işleminden geçer ve yüksek alkollü içeriğini verir. Ancak durumun böyle olmadığı bir zaman vardı, 1965’teki Kurtuluş Sonrası Dönemde hükümet, alkol yapmak için pirinç kullanımını yasakladı, böylece alkolü sulandırılmış Soju ile değiştirdi. Pirinç yasağı kaldırılmadan önce, Güney Kore, Chamisul (참이슬), İlk kez gibi(Chum Churum)(처음 처럼), Good Day (좋은 데이) gibi en popüler Soju markalarının çoğunun yolunu açan alkol yapmak için tatlı patates veya tapyoka kullanmaya başladı. Birkaçını belirtmek gerekirse, bugün birçoğu hala üretim süreçleri için damıtma yöntemini kullanıyor.
Soju, dünyanın en eski alkollü içkilerinden biri olarak sınıflandırılabilse de, modern zamanlardan beri düşük alkollü içecekleri tercih eden dünya çapındaki eğilimin ardından alkollü içeriği azaltıldı. Fakat! Hepsi kaybolmuş değil, Güney Kore’de hala bol miktarda eski tarz (ve yüksek alkol içerikli) Soju var.
Eski Tarz Soju Çeşitleri
Andong Soju | 안동소주
Gamhongno | 감홍로
Igangju | 이강주
Munbaeju | 문배주
Jindo Hongju | 진도홍주
Geleneksel Soju ve Damıtma Süreci Nasıl Yapılır
Nihai ürünün bileşenleri değişebilir, ancak Soju yapma süreci genel olarak benzer kalır, geleneksel soju yapma yöntemi nesiller boyunca geçmiştir, eski zamanlardan beri süreç kadınlar tarafından yapılır, ancak aynı zamanda erkek ustalar da vardır. İlk aşamalardan şişelenmeye hazır olana kadar ekstra özen gösterilir.
Toz haline getirilmiş buğday bazlı fermantasyon enzimi (nuruk), uygun kıvama gelinceye kadar su ile karıştırılır.
Buğday ve su karışımı bir kalıba konularak eşit şekilde yayılır.
Karışım daha sonra hafifçe dövülerek kalın bir disk haline getirilir.
Artık kek benzeri buğday karışımı kurumaya, yaşlanmaya ve mayalanmaya bırakılır.
3 haftalık yaşlandırma ve fermentasyondan sonra disk kaya gibi sertleşir ve havanda toz haline getirilir.
Büyük bir miktar beyaz pirinç buharda pişirilir ve doğru sıcaklıkta soğumaya bırakılır.
(Pirinç çok sıcaksa soju ekşi tadı alır).
Pirinç hazır olduğunda, öğütülmüş buğday ile birleştirilir ve bir püre elde etmek için sulanır. Karışım daha sonra 12 gün daha mayalanmaya bırakılır.
Karışım daha sonra damıtma için hazırdır, Sojugori’ye yerleştirilir ve nihai ürün üretilinceye kadar buharın kaçmasını önlemek için boşlukları un hamuru ile kapatarak kaynamasına izin verir.
Bu, Andong Soju’nun nasıl yapıldığına dair süreçtir.
Soju’nun Modernizasyonu
Şimdi Soju, ulusal içecek olarak kurulan modern Kore toplumunda büyüyor. Soju tüketimindeki patlamanın başlangıcında, 40’lı veya 50’li yaşlarındaki yaşlı erkekler birincil tüketicilerdi, ancak son zamanlarda kadın içicilerde bir artış oldu (Gallup, 2015).
Soju alkol içeriği, 1990’ların sonlarından bu yana, giderek daha sağlık bilincine sahip bir toplumdan daha düşük alkollü içkileri tercih eden dünya çapında bir eğilimin ardından, geleneksel damıtıklarla karşılaştırılmaya bile başlamayan çok zayıf bir içecek haline geldikten sonra, yıllar içinde azalmaktadır. Soju, ancak daha yumuşak soju’nun artan popülaritesiyle, hacimce düşük alkol seviyeleri muhtemelen devam edecek.
Hacimce düşük alkolün (ABV) popülaritesi ile Güney Korelilerin genç kuşakları içme kültürünün bir parçası haline geldi ve Soju markaları, yerleşik imajlarını gerçekten kaybetmeden bu yeni demografiyi hedeflemek için kendilerini yeniden markaladılar.
Güney Kore’de sanayileşme döneminde Soju bir alkollü içecekten çok daha fazlasıydı, bir dayanışma simgesiydi, yorgun emekçilere rahatlık getirdi ve yorgun bedenlerini yatıştırdı. Bu dönemde Soju, makgeolli’yi (막걸리) aştı ve son yıllarda iş sonrası yemek kültüründe bir standart haline geldi.
Daha önce de belirtildiği gibi, Soju bir dayanışma sembolüdür, çünkü Güney Kore’de tek başına içki içmek nadirdir, içtiğinizde bu grup paylaşımının bir parçası olursunuz ve kolektif uyumu güçlendirirsiniz, tüm bunlar Kore’nin içme kültürünün bir parçasıdır ve bu tür durumlarda reddetme eğilimi gösterirseniz dayanışmanın reddi olarak algılanmaktadır.
Soju’nun Yeni Yüzleri
Soju’nun acı alkol tadı birçokları tarafından beğenilse de, 2015 itibariyle alkol tüketiminde yeni bir bükülme ülkeyi fırtınaya sürüklüyor. Lottle Chilsung içeceği tarafından özellikle kadınları hedef alan bir araştırma, kadınların içme seanslarına gitmekten hoşlansalar da, yüksek alkol içeriği ve güçlü acı tadı nedeniyle genellikle Soju veya bira içmeye isteksiz olduklarını açıklıyor. Bu yüzden, yazın başlamasıyla birlikte Lotte, “İlk Kez Gibi Sunhari” (순 하리 처음 처럼) adlı meyve aromalı bir Soju tanıttı.
Sektör uzmanları, meyve aromalı soju trendinin sürdürülebilir olmayacağı ve uzun sürmeyeceği fikrini paylaştılar, ancak lansmandan sonraki ilk hafta Lotte 1.2 milyon şişeden fazla yeni ürün sattı ve rakipler kendi limonlarını piyasaya sürmeye başladı. aromalı içecekler ve o zamandan beri genç nesiller arasında düşük alkollü içecek tüketimini artırmıştır.
Kaynak: https://10mag.com/the-history-of-soju-and-its-modernization/
